Voor cliënten

Je kan jezelf testen om te kijken of je een diastase hebt:

Ga op je rug liggen, trek je knieën op en til je hoofd en schouders op, kijk naar je buik of er een tuut zichtbaar is. Je kunt ook voelen naar deze ruimte en diepte in bovenstaande positie. Voelt de tussenruimte slap en diep, dan is er sprake van een diastase.

Klik hier om de test en uitleg op film te zien.

Een diastase op zichzelf is niet erg. Niet iedereen heeft namelijk klachten van de diastase. Daarnaast kan je wel een vergrote ruimte hebben tussen de buikspieren (een diastase dus), maar alsnog voldoende spanning op de buikwand zetten, waardoor je voldoende functie hebt van de buikwand.

De klachten die gepaard kunnen gaan met een diastase kunnen echter wel erg vervelend zijn. Zo kan er sprake zijn van:

• Een opgezette ‘zwanger ogende’ buik, waardoor mentaal ongemak
• Lage rug- en bekkenklachten
• Bekkenbodemklachten
• Obstipatie
• Pijn rond de navel en/of een navelbreuk
• Problemen met helemaal doorademen

• Voel je bij de zelftest een duidelijke ruimte tussen je rechte buikspieren en/of voel je dat je de diepte in kan of ervaar je één of meer van de bovengenoemde klachten?   Neem dan zeker contact op met een professional van het netwerk.                                                                                                      

• Zie je bij de zelftest een tuut
  (‘doming’), dan raden we je aan om -ook als je geen klachten hebt- wel een
  professional te raadplegen. Het opbollen kan er namelijk op wijzen dat de
  manier waarop je ‘core’ (zie afbeelding) functioneert, niet optimaal is.
  

  Mogelijk ontwikkel je later wél klachten die je
  met behulp van goede adviezen en oefeningen kan voorkomen                                                                   

• Voel je bij de zelftest wel een gleufje, maar heb je verder geen klachten dan is verdere actie niet nodig. Variatie in anatomie is heel normaal.

Een diastase ontstaat wanneer de druk op of trek aan de rechte buikspieren groter is dan het weefsel daartussen kan hebben. Soms is de druk van binnenuit te groot (buikdruk). Soms is het weefsel te slap. Vaak gaat het om een combinatie van beide.

Tijdens de zwangerschap bijvoorbeeld, neemt én de druk toe door het groeiende kindje én neemt onder invloed van hormonen de stevigheid van het weefsel wat af. Een diastase in de laatste weken van de zwangerschap en in de periode daarna is dan ook volkomen normaal en zelfs noodzakelijk om je buik te kunnen laten groeien. Bij 60% van de moeders is hun diastase 6 maanden na de bevalling vanzelf weer gesloten. Bij de rest duurt dit langer en soms verdient dit extra aandacht. 

Niet alleen zwangerschap kan een diastase veroorzaken. Ook fors overgewicht of vaak en veel buikdruk opbouwen (bv. zware krachttraining doen met een inadequate techniek, een blaasinstrument bespelen of veel hoesten bij COPD) kunnen leiden tot diastase.

Tot slot bestaan er uiteraard ook gewoon verschillen tussen mensen in anatomie en wordt de één eenvoudigweg met meer ruimte tussen de buikspieren geboren dan de ander.

Diastases komen dus ook zonder zwangerschap voor en geven soms klachten, maar dit hoeft zéker niet altijd het geval te zijn.

Een diastase komt zeker ook bij mannen voor. Ook bij mannen kan het weefsel tussen de buikspieren slap zijn en/of een hogere druk in de buik voorkomen (overgewicht, veelvuldig hoesten, etc) waardoor de buikspieren van elkaar kunnen wijken, oftewel een diastase kan ontstaan. Zie ook het kopje ‘Hoe ontstaat een diastase’.

Een diastase kan ook bij kinderen voorkomen. Hier is nog erg weinig over bekend vanuit de wetenschappelijke literatuur. 

De gepensioneerde fysiotherapeut Esther de Ru heeft hier vanuit het buitenland kennis van en ervaring mee en adviseert ouders en professionals over diastase bij kinderen via haar Facebookgroep over dit onderwerp.